Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009

Απ’ το Δεκέμβρη στον Ιούλη: η αναδιάρθρωση της κατασταλτικής μεθοδολογίας.

από ΝΤΕΖΑΚ [http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1049245]

Έξι μήνες μετά τα Δεκεμβριανά, το ελληνικό κράτος, με νωπά ακόμα τα τραύματα που του προκάλεσε η κοινωνική και ταξική εξέγερση, επιχειρεί την ανασύνταξή του μέσα στα πλαίσια των νέων δυσμενών συνθηκών που έχουν προκληθεί από τις συνέπειες της παγκόσμιας κρίσης του καπιταλισμού στη χώρα μας.
Στη δεδομένη ιστορική συγκυρία, το κράτος δεν διαθέτει όπως άλλοτε στη φαρέτρα του, ισχυρά μέσα ενσωμάτωσης των εκμεταλλευόμενων στους σύγχρονους όρους της κυριαρχίας. Ο μηχανισμοί ενσωμάτωσης που διαθέτει το αστικό κράτος, τα κόμματα και τα συνδικάτα που ήδη εδώ και καιρό δεν μπορούσαν να χειραγωγήσουν αποτελεσματικά την κοινωνική και ταξική οργή έχουν απαξιωθεί σε αρκετά μεγάλο βαθμό στη συνείδηση του κόσμου.
Τα συνδικάτα μέσα σ’ όλη αυτή τη λαίλαπα ούτε καν δεν έχουν καταφέρει να αρθρώσουν ένα λόγο εναντίωσης, ούτε βέβαια έχουν την πρόθεση να κινητοποιήσουν τους εργαζόμενους σε αγώνες που να φρενάρουν έστω και σε ένα βαθμό αυτή την νέα επέλαση του κεφαλαίου. Άλλοτε, συνδικάτα με τους διεκδικητικούς αγώνες τους για αύξηση των μισθών, τη μείωση του ωραρίου και την βελτίωση των συνθηκών εργασίας συνέβαλαν στην ισχυροποίηση της θέσης του εργάτη –πάντα όμως εντός της καπιταλιστικής παραγωγικής σχέσης– και ταυτόχρονα στην βελτίωση του ίδιου του καπιταλισμού. Σε μια επόμενη φάση, περαιτέρω συντηρητικοποίησής τους πρόβαλλαν το σύνθημα της υπεράσπισης των κεκτημένων εργασιακών δικαιωμάτων, το δικαίωμα στη δουλειά, τα επιδόματα κλπ. Στην σημερινή φάση του εξ αρχής οριστικού ξεπουλήματος των εργαζομένων τα συνδικάτα λειτουργούν ανοιχτά ως κατασταλτικοί μηχανισμοί του αστικού κράτους. Χαρακτηριστικό πρόσφατο παράδειγμα του βαθιά αντιδραστικού χαρακτήρα της ΓΣΕΕ είναι η στάση της στα γεγονότα του Δεκέμβρη που, εν τω μέσω της εξέγερσης, ανέβαλλε την προγραμματισμένη συγκέντρωσή της στην Ομόνοια προκειμένου να συμβάλει στο καταλάγιασμα της εξέγερσης και στην επιστροφή στην κανονικότητα.. Ακόμη η αρχική στάση αποσιώπησης και μετέπειτα της παθητικότητας που κράτησε σχετικά με το περιστατικό της μετανάστριας εργάτριας Κ. Κούνεβα καθώς και η αποκάλυψη του ό,τι η ίδια η ΓΣΣΕ μισθώνει τέτοιες εταιρίες ενοικίασης εργαζομένων για τον καθαρισμό του κτιρίου της, την απαξίωσε ακόμα περισσότερο στην συνείδηση του κόσμου της εργασίας. Η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η ΓΣΕΕ διαφάνηκε στο ότι για πρώτη φορά φέτος την πρωτομαγιά. Δεν διοργάνωσε καν την εθιμοτυπική συγκέντρωση στο Πεδίο του Άρεως αλλά διοργάνωσε μια συναυλία στην Αθήνα, αφού εξασφάλισε τη συμμετοχή διαφόρων γνωστών τραγουδιστών.
Τα κόμματα, από την άλλη πλευρά δεν μπορούν να αφομοιώσουν, πλέον, αποτελεσματικά την κοινωνική διαμαρτυρία. Τα αποτελέσματα των φετινών ευρωεκλογών, με το ιστορικό ποσοστό της αποχής και του άκυρου να φτάνει το 60%, αποδεικνύουν περίτρανα την δυσμενή συνθήκη που αντιμετωπίζει το ελληνικό κράτος σήμερα.. Και μπορεί, βέβαια, η αποχή από μόνη της να μην σημαίνει κάτι το ιδιαίτερο, όμως μέσα στο κλίμα που έχει δημιουργηθεί από την εξέγερση του Δεκέμβρη είναι υπαρκτή η πιθανότητα ένα μεγάλο μέρος των εκμεταλλευόμενων να κατευθυνθεί από την αποχή στην κοινωνική ανυπακοή και από την ανυπακοή στην εξέγερση. Το κράτος σήμερα μελετά σοβαρά αυτήν την πιθανή εξέλιξη και προσπαθεί να βρει το μέσο για να την αντιμετωπίσει.
Το κράτος προσανατολίζεται στην ισχυροποίηση και τον εκσυγχρονισμό των υλικών κατασταλτικών μηχανισμών καθώς και στην αναπροσαρμογή του θεσμικού κατασταλτικού πλαισίου. Στο δίπολο της κρατικής καταστολής, κρατική βία/ενσωμάτωση, το βάρος πέφτει στην πρώτη πλευρά. Αυτό δεν σημαίνει ότι η πλευρά της ενσωμάτωσης παύει να υφίσταται. Ίσα-ίσα πάντα το σύστημα αφήνει όλες τις εναλλακτικές επιλογές ανοιχτές. Απλά, στις δεδομένες συνθήκες η ενίσχυση των υλικών κατασταλτικών μηχανισμών προκρίνεται από το Κράτος ως πιο αποτελεσματική.
Το νέο αυτό κατασταλτικό μοντέλο προορίζεται να χρησιμοποιηθεί από τώρα σε κάποια από τα κοινωνικά αυτά κομμάτια που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην εξέγερση του Δεκέμβρη. Τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο και τους μετανάστες.
Μέσα σ’ αυτή τη λογική της νέας μεθοδολογίας καταστολής το κράτος οργανώνει νέες μηχανοκίνητες ομάδες καταστολής (π.χ. Ομάδα Δέλτα.). Ψηφίζει τον νέο νόμο εναντίον της κουκουλοφορίας, θεσπίζοντας πιο αυστηρές ποινές για όσους με καλυμμένα τα πρόσωπα συμμετέχουν στις διάφορες κοινωνικές κινητοποιήσεις. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση κινούνται και οι διάφορες συζητήσεις που γίνονται στα ΜΜΕ για νέες αλλαγές στο νόμο που διέπει το θεσμό του Πανεπιστημιακού Ασύλου, την νομιμοποίηση της χρήσης των καμερών παρακολούθησης στις διαδηλώσεις καθώς και η διαρροή πληροφοριών περί αναμενόμενης καταστολής των διαφόρων καταλήψεων και στεκιών του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου μέσα στο καλοκαίρι. Έτσι, το κράτος βάζει ξανά στο στόχαστρο τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο. Προκειμένου να περιορίσει την αυξανόμενη δυναμική του από το Δεκέμβρη και μετά. Έτσι ώστε σε μια νέα ενδεχόμενη εξεγερσιακή κατάσταση να μην μπορεί να παίξει αποτελεσματικά το ρόλο που έπαιξε στα δεκεμβριανά.
Από την άλλη πλευρά, η καταστολή κατευθύνεται άμεσα, ενάντια σε μια άλλη συνιστώσα της εξέγερσης του Δεκέμβρη τους μετανάστες. Τα τελευταία πογκρόμ κατά των μεταναστών με συντονισμένες επιχειρήσεις για συλλήψεις στο κέντρο της από μεγάλο αριθμό αστυνομικής δύναμης. Τα σχέδια για μαζικές απελάσεις και για δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης μεταναστών. Είναι καταφανής η πρόθεση του κράτους να δώσει ένα μάθημα στους μετανάστες “προς γνώσιν και συμμόρφωσιν”. Στόχος του κράτους εδώ δεν είναι τόσο η απέλαση των λαθρομεταναστών από τη χώρα –αυτό δεν έχει γίνει πουθενά στην Ευρώπη ή στον κόσμο– όσο η πειθάρχηση αυτού του κομματιού του προλεταριάτου και ο διαχωρισμός του από άλλα κοινωνικά και πολιτικά υποκείμενα.
Μια άλλη διάσταση της καταστολής αυτή των φασιστικών συμμοριών μέσα στα πλαίσια της νέας κατασταλτικής μεθοδολογίας αναβαθμίζεται. Το κράτος αφήνει τις φασιστικές συμμορίες να δρουν ανενόχλητα. χωρίς να ενδιαφέρεται να τηρήσει ούτε καν τα προσχήματα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα η επίθεση από χρυσαγίτες στους μετανάστες πριν μερικές μέρες στο χώρο του παλιού εφετείου στην Μενάνδρου με τους μπάτσους δίπλα τους να τους κοιτάνε. Επίσης, η πρόσφατη ιστορία με την κατάληψη παιδικής χαράς στον Άγιο Παντελεήμονα από φασίστες καμουφλαρισμένους κάτω από την ταμπέλα της Επιτροπής Πολιτών.

Μέσα σ’ αυτή τη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται, απαιτείται να δείξουμε τη δέουσα προσοχή. Καθίσταται αναγκαίο χρησιμοποιώντας την παρακαταθήκη της εξέγερσης του Δεκέμβρη να περάσουμε στην επίθεση.
Να δείξουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη μας στους μετανάστες εργάτες.
Να δείξουμε ότι η επιχείρηση εξάρθρωσης του αναρχικού χώρου, που από το καλοκαίρι του 2002, φαντασιώνονται οι κάθε είδους ειδικοί της ενημέρωσης δεν είναι και τόσο εύκολη υπόθεση. Πλανώνται πλάνην οικτράν οι νοσηροί εγκέφαλοι των νέων κατασταλτικών μεθόδων αν νομίζουν πως μ’ αυτά τα μέσα μπορούν να εκτρέψουν το ποτάμι της οργής ενάντια στην κυριαρχία.
Εντός αυτής της συγκυρίας, έχει μεγάλη σημασία για μας σήμερα σε μια πρώτη φάση να εμποδίσουμε αν όχι να ανακόψουμε, την “επιχείρηση σκούπα” κατά των μεταναστών.

• ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΙΨΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΙΣ 7 ΤΟΥ ΙΟΥΛΗ.
• ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
• ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΟΤΙ ΟΣΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝ ΨΗΦΙΣΕΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ.
• ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΑΤΟΜΙΚΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου