Έκτακτη ανοιχτή συνέλευση, Εξάρχεια
http://athens.indymedia.org/calendar/event.php?id=12916
Συναυλία αλληλεγγύης στους κρατούμενους, Πολυτεχνείο
http://athens.indymedia.org/calendar/event.php?id=12991
Ανοιχτή λαϊκή συνέλευση, Άγιος Δημήτριος
http://athens.indymedia.org/calendar/event.php?id=12990
Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008
LIBEL I. Η ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΑΧΑΜΝΩΝ
Του izi [http://dangerfew.blogspot.com/]
Αναλύω παρακάτω δυο ειδών αντιδράσεις από ανθρώπους που θέλουν διακαώς να αποκαλούνται διανοούμενοι. Διαβάζουν, μελετούν, εισηγούνται, γράφουν, συζητούν κτλ.
Η πρώτη προέρχεται από τους ανθρώπους αυτούς που όταν ο Bob Dylan εξέδωσε το Blonde on Blonde, και ο Frank Zappa το Freekout, ήταν περίπου στην ηλικία των είκοσι με εικοσι πέντε. Η δεύτερη, από αυτούς που όταν ο Mandel εξέδωσε το Late Capitalism και οι Sex Pistols το Never Mind the Bollocks (ίσως και ώς απάντηση στο βιβλίο του Mandel) διένυαν την εποχή της αθωώτητας αγοράζοντας μπομπονέλες από το κυλικείο του σχολείου τους.
Το προφίλ της πρωτης κατηγορίας θα μπορούσε να αποδοθεί με δυό επίθετα:
Κοσμικοί, πολυλογάδες.
Συνήθως άτεκνοι, παντρεμένοι δίς, την πρώτη με συμμαθήτρια την δεύτερη με μαθήτρια, εξωστρεφείς, ερωτύλοι γέρομπαμπαλήδες σαλιάρηδες. Πάσχοντες συνήθως από λανθάνοντα αλκοολισμό, αμφιβόλου παιδείας και διπλωμάτων, πολυθεσίτες, άνετοι με το ψέμα και την υποκρισία, συνεχώς παραπονούμενοι και "αδικημένοι", πωλητές της ήττας τους και των φαντασιώσεων της νιότης τους (ως εαν να μην πρόκειται για φαντασίωση αλλά για πραγματικότητα) θα τους βρείτε συνήθως σε συνέδρια να συζητούν για την «ελληνικότητα» του Εγγονόπουλου, για την Ηθική της Αρχιτεκτονικής, για το Τέλος της Ιστορίας, για τον Μάη του '68 κτλ.
Θα τους δείτε (πιο σπάνια) στις σχολές που διδάσκουν να σαλιαρίζουν με ψόφιες φοιτήτριες από την επαρχία.
Συχνότατα θα τους πετύχετε σε ακριβά εστιατόρια να μιλούν τρωγοπίνοντας για την επανάσταση, για τις παρτούζες που έκαναν στα νιάτα τους , και για διαφόρων λογιών επινοημένες και μη περιπέτειες. Επίσης μπορεί να τους πετύχετε σε ξενοδοχεία να ορμάνε σα τα πεινασμένα σκυλιά στο μπουφέ, και με το στόμα γεμάτο να ρητορεύουν σχετικά με τα λάθη της αριστεράς και την έκπτωση του «κινήματος»
Η αλήθεια είναι ότι στα νιάτα τους ήταν ή προσπαθούσαν να είναι κοσμικοί.
Ποτέ δεν συμμετείχαν σε γεγονότα ήταν πάντα στην απ’ έξω ή πάρα δίπλα. Οικειοποιηθήκαν την μαρξιστική ιδεολογία την πασπάλισαν με διάφορες μπούρδες την έκαναν μαρξίζουσα και από τότε πουλάνε το ευπώλητον του αριστερού λόγου από δω κι από κει. Συνήθως πρόκειται για αποδομημένα υποκείμενα, με συχνά ψυχωσικά επεισόδια, τα οποία εκφράζουν δυστυχώς αρθρογραφώντας τακτικά δημοσίως. Με χίλια δυο γλειψίματα και θελήματα έχουν καταφέρει να βρίσκονται απλά παντού.
Τα συμπεράσματα αυτού του συρφετού σχετικά με τα γεγονότα που διανύουμε, συνοψίζονται στα παρακάτω.
Οι νέοι σήμερα δεν ξέρουν τι θέλουν, ενώ ΤΟΤΕ ήξεραν.
Και να ξέρουν τι θέλουν δεν ξέρουν πως να το διεκδικήσουν ενώ ΤΟΤΕ ήξεραν.
Δεν υπάρχουν τα συνθήματα που υπήρχαν ΤΟΤΕ.
Δεν πρόκειται να γίνει ΤΙΠΟΤΑ.
Όλα αυτά είναι καθοδηγούμενα.
Οι νέοι σήμερα πετάνε μολότοφ φορώντας Nike. [Τότε φορούσαν μίνι, και tennis look, lacoste.]
ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΙΔΙΟ: ΣΥΝΤΡΟΦΕ ΤΡΕΞΕ Ο ΠΑΛΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΣΩ ΣΟΥ!
Εξ αυτών, όλα τα σαπιοκάραβα και οι σαπιομαούνες να παροπλιστούν το συντομότερο. Μην ξεγελιέστε δεν θα παροπλιστούν από μόνοι τους. Λίγο η εξουσία της έδρας, λίγο οι φοιτητριούλες που λέγαμε, τους πείθουν για το αντίθετο.
(Και βέβαια μιλάμε για γαμπρούς, και όχι για νύφες. Αυτή η φουρνιά γυναίκες είχε λίγες μιας και τις περισσότερες τις έφαγε η μαρμάγκα της «ισότητας».)
Και τώρα τα τζόβενα.
Το δικό τους προφίλ συνοψίζεται ως εξής.
Αυτοί-ες συνήθως είναι οικογενειάρχες με κάνα δυο παιδιά. Αυτά τα τελευταία τους έχουν «εκπολιτίσει» έως εκεί που δεν παίρνει. Δεν είναι πολυθεσίτες-τριες αλλά αρθρογραφούν συστηματικότερα στα έντυπα μαζικής κυκλοφορίας, είναι απόλυτα δουλικοί-κες στους προϊσταμένους κάθε είδους, και γενικά δίχως προϊστάμενο ή «πνευματικό» χάνουν και λίγο τον μπούσουλα, είναι περισσότερο «διαβασμένοι-ες» και «αμφισβητίες» στα σαλόνια, εσωστρεφείς , κρατάνε το μέτρο όσον αφορά στις συνάφειες. Ανήκουν στο πεδίο του «Πρώην» και είναι εθισμένοι-ες στον εθισμό. Έχουν κόψει το ποτό ή τα ναρκωτικά , σχεδιάζουν με κάθε νέο έτος να κόψουν και το τσιγάρο, «κοιτάζουν μπροστά» και είναι ενήμεροι-ες για τα κάθε είδους κινήματα και κινηματάκια της τέχνης και των γραμμάτων. Λάτρεις της δημοκρατίας της ενωμένης ή όχι Ευρώπης, του πολιτισμού, των βιβλίων της μουσικής κτλ. . Ανθρωπιστές-τριες νέου τύπου έτοιμοι όπως και οι παλαιού να ρίξουν στην πυρά τους νεο-βαρβάρους-ες που τους κατακλύζουν. Συνεχώς γκρινιάζουν, κυρίως για τα σκουπίδια που πετάνε οι απολίτιστοι-ες στο δρόμο, και για τους/τις αγενείς ταξιτζήδες-ουδες ή τα/τις θρασύτατα-ες γκαρσόνια-νες.
Γνωρίζουν τις γεύσεις, συχνάζουν ο/η μία/ένας στο σαλονάκι του/της άλλου-ης και «με βαριά καρδιά» σε συνέδρια συνεστιάσεις ή συμπόσια. Είναι δύσκολο να τους/τις ξεχωρίσετε γιατί κινούνται διακριτικά μέσα σε όλα.
Ίσως αν ξεκινήσουν την κουβέντα με ένα «Χμ».
Τα επιχειρήματα είναι όλα όσα χρειάζεται για να μείνουν στο σπίτι, να μην ξεμυτίσουν. Και είναι αμέτρητα πολύ έξυπνα και αχτύπητα. Αρκεί να μείνουν στο σπίτι και να μην ξεμυτίσουν και θα κάνουν το παν για να αποδείξουν του λόγου τους το αληθές. Αιώνιοι θαυμαστές-τριες , λάτρεις του «καθαρού» λόγου, και «πρωτότυποι», θα σας μιλήσουν για τον πολιτισμένο διάλογο, για φασίζοντα συνθήματα, για έλλειψη στόχων και προτάσεων και θα προτείνουν με την σειρά τους φέροντας παραδείγματα από τας ευρώπας διαδηλώσεις με κεράκια, με λουλούδια με φαναράκια του επιτάφιου, με μαύρα και άσπρα ρούχα κτλ.
Γενικά αυτά που προτείνουν είναι πάντα σωστά αλλά σε λάθος χρόνο και ο λόγος είναι ότι τα προτείνουν όχι γιατί τα πιστεύουν, μιας και δεν πιστεύουν σε τίποτα που δεν ικανοποιεί το ναρκισσισμό και την εγωπάθεια που τους ταλανίζει κάθε λεπτό, αλλά για να μην τυχόν και ξεμυτίσουν από το σπίτι.
Η ενημέρωσή τους περιορίζεται στην τηλεοπτική και αυτήν του διαδικτύου και μάλιστα όχι μόνον αυτό.
Επιπλέον είναι ρητά ενάντια στην εμπειρία, ανατριχιάζουν με αναφορές σε έννοιες όπως «βίωμα», «συνειδητοποίηση» - οι οποίες φυσικά έχουν γίνει «καραμέλα» από τους κοσμικούς φαφλατάδες της πρώτης περίπτωσης-και γενικότερα εξαντλούν τα ζητήματα επαναλαμβάνοντας τα γνωστά επιχειρήματα/τεχνάσματα της «εσωτερικής ελευθερίας», της «προοπτικής» της πνευματικοποίησης της πραγματικότητας κτλ.
Θα τους ακούσετε να μιλάνε για «εξευτελισμό» της Δημοκρατίας, του εκπαιδευτικού συστήματος των «κοινωνικών υπηρεσιών», της Εκκλησίας!!
Αναφερόμενοι σε είδωλα και «ιδανικά» για τα οποία υπάρχουν μόνον εικασίες «παλαιάς δόξας» δομούν την απολογία του καπιταλισμού. Εύκολα και εκ του ασφαλούς λαϊκισμού τους.
Και οι δύο παλιοί και νέοι συμφωνούν στο εξής.
Το να ρημάξεις το υποκατάστημα της citibank, δεν αποτελεί πολιτική πράξη!
Το να καταλάβεις τους δρόμους της πόλης για ώρες πορευόμενος διαδηλώνοντας δεν αποτελεί πολιτική πράξη!
Παλιοί και νέοι κατακεραυνώνουν οποιαδήποτε προσπάθεια ανατροπής. Αν αυτή γίνεται με φωτιά αυτοί προτείνουν λουλούδια, αν γίνεται με λουλούδια φωτιά, αρκεί να μην ξεμυτίσουν.
Παλιοί και νέοι βυθίζονται στον βάλτο του λόγιου καθωσπρεπισμού, τον οποίο επινοούν εκ νέου κάθε τόσο μεταμφιέζοντας τον ανάλογα με τις περιστάσεις, παραμένουν σταθερά αναποτελεσματικοί, σταθερά σαμποτάρουν την εξαίρεση, την οποιαδήποτε αναλαμπή που θα τους πετύχει ακάλυπτους και θα τους τυφλώσει, μιλάνε για την «διαφορετικότητα» επιδιώκοντας να καλύψουν τον ακραίο ατομικιστικό κομφορμισμό τους, ενώ συκοφαντούν άμεσα αυτούς που προσπαθούν να σκεφτούν ελεύθερα πότε προτάσσοντας την «γραφικότητα» πότε την «κοινοτοπία» ενώ γραφικοί και κοινότοποι όσο δεν πάει είναι αυτοί πέραν κάθε ανταγωνισμού.
Παλιοί και νέοι οικειοποιούνται και ερμηνεύουν τους επαναστάτες στοχαστές που κατά καιρούς τους ξεσκέπασαν, προσπαθώντας πότε να αμβλύνουν τις αιχμές και πότε να γκρεμίσουν τις γέφυρες του λόγου τους με την πρακτική της ζωής.
Πότε θα μιλούν για (και εκ μέρους του) τον Πλάτωνα, πότε για τα Ευαγγέλια, πότε για τον Μαρξ πότε για τον Νίτσε και πότε για τον Φρόιντ. Ότι κάτσει.
Τις ποιότητες αυτών των τύπων, με μεγάλη οξυδέρκεια αναλύει ο αυστριακός σκηνοθέτης Χάνεκε σε ένα εξαιρετικό έργο του με τίτλο «Ο Κρυμμένος»
Ανήθικοι, δειλοί χλεχλέδες, ικανοί παρόλα αυτά για όλα, φαφλατάδες που στο τέλος της ημέρας «χτυπάνε» τις ενοχές τους με ένα lexotanil.
Επίσης για τις ίδιες περιπτώσεις, που φυσικά είναι διαχρονικές, μπορείτε να πληροφορηθείτε από το βιβλίο του R.Jacobi, με τίτλο «Social Amnesia, a crirtique of conformist psychology-from Adler to Laing» που μάλιστα έχει μεταφραστεί και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ύψιλον σε μετάφραση Γιώργου Σιούνα από το 1983.
Αναλύω παρακάτω δυο ειδών αντιδράσεις από ανθρώπους που θέλουν διακαώς να αποκαλούνται διανοούμενοι. Διαβάζουν, μελετούν, εισηγούνται, γράφουν, συζητούν κτλ.
Η πρώτη προέρχεται από τους ανθρώπους αυτούς που όταν ο Bob Dylan εξέδωσε το Blonde on Blonde, και ο Frank Zappa το Freekout, ήταν περίπου στην ηλικία των είκοσι με εικοσι πέντε. Η δεύτερη, από αυτούς που όταν ο Mandel εξέδωσε το Late Capitalism και οι Sex Pistols το Never Mind the Bollocks (ίσως και ώς απάντηση στο βιβλίο του Mandel) διένυαν την εποχή της αθωώτητας αγοράζοντας μπομπονέλες από το κυλικείο του σχολείου τους.
Το προφίλ της πρωτης κατηγορίας θα μπορούσε να αποδοθεί με δυό επίθετα:
Κοσμικοί, πολυλογάδες.
Συνήθως άτεκνοι, παντρεμένοι δίς, την πρώτη με συμμαθήτρια την δεύτερη με μαθήτρια, εξωστρεφείς, ερωτύλοι γέρομπαμπαλήδες σαλιάρηδες. Πάσχοντες συνήθως από λανθάνοντα αλκοολισμό, αμφιβόλου παιδείας και διπλωμάτων, πολυθεσίτες, άνετοι με το ψέμα και την υποκρισία, συνεχώς παραπονούμενοι και "αδικημένοι", πωλητές της ήττας τους και των φαντασιώσεων της νιότης τους (ως εαν να μην πρόκειται για φαντασίωση αλλά για πραγματικότητα) θα τους βρείτε συνήθως σε συνέδρια να συζητούν για την «ελληνικότητα» του Εγγονόπουλου, για την Ηθική της Αρχιτεκτονικής, για το Τέλος της Ιστορίας, για τον Μάη του '68 κτλ.
Θα τους δείτε (πιο σπάνια) στις σχολές που διδάσκουν να σαλιαρίζουν με ψόφιες φοιτήτριες από την επαρχία.
Συχνότατα θα τους πετύχετε σε ακριβά εστιατόρια να μιλούν τρωγοπίνοντας για την επανάσταση, για τις παρτούζες που έκαναν στα νιάτα τους , και για διαφόρων λογιών επινοημένες και μη περιπέτειες. Επίσης μπορεί να τους πετύχετε σε ξενοδοχεία να ορμάνε σα τα πεινασμένα σκυλιά στο μπουφέ, και με το στόμα γεμάτο να ρητορεύουν σχετικά με τα λάθη της αριστεράς και την έκπτωση του «κινήματος»
Η αλήθεια είναι ότι στα νιάτα τους ήταν ή προσπαθούσαν να είναι κοσμικοί.
Ποτέ δεν συμμετείχαν σε γεγονότα ήταν πάντα στην απ’ έξω ή πάρα δίπλα. Οικειοποιηθήκαν την μαρξιστική ιδεολογία την πασπάλισαν με διάφορες μπούρδες την έκαναν μαρξίζουσα και από τότε πουλάνε το ευπώλητον του αριστερού λόγου από δω κι από κει. Συνήθως πρόκειται για αποδομημένα υποκείμενα, με συχνά ψυχωσικά επεισόδια, τα οποία εκφράζουν δυστυχώς αρθρογραφώντας τακτικά δημοσίως. Με χίλια δυο γλειψίματα και θελήματα έχουν καταφέρει να βρίσκονται απλά παντού.
Τα συμπεράσματα αυτού του συρφετού σχετικά με τα γεγονότα που διανύουμε, συνοψίζονται στα παρακάτω.
Οι νέοι σήμερα δεν ξέρουν τι θέλουν, ενώ ΤΟΤΕ ήξεραν.
Και να ξέρουν τι θέλουν δεν ξέρουν πως να το διεκδικήσουν ενώ ΤΟΤΕ ήξεραν.
Δεν υπάρχουν τα συνθήματα που υπήρχαν ΤΟΤΕ.
Δεν πρόκειται να γίνει ΤΙΠΟΤΑ.
Όλα αυτά είναι καθοδηγούμενα.
Οι νέοι σήμερα πετάνε μολότοφ φορώντας Nike. [Τότε φορούσαν μίνι, και tennis look, lacoste.]
ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΙΔΙΟ: ΣΥΝΤΡΟΦΕ ΤΡΕΞΕ Ο ΠΑΛΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΣΩ ΣΟΥ!
Εξ αυτών, όλα τα σαπιοκάραβα και οι σαπιομαούνες να παροπλιστούν το συντομότερο. Μην ξεγελιέστε δεν θα παροπλιστούν από μόνοι τους. Λίγο η εξουσία της έδρας, λίγο οι φοιτητριούλες που λέγαμε, τους πείθουν για το αντίθετο.
(Και βέβαια μιλάμε για γαμπρούς, και όχι για νύφες. Αυτή η φουρνιά γυναίκες είχε λίγες μιας και τις περισσότερες τις έφαγε η μαρμάγκα της «ισότητας».)
Και τώρα τα τζόβενα.
Το δικό τους προφίλ συνοψίζεται ως εξής.
Αυτοί-ες συνήθως είναι οικογενειάρχες με κάνα δυο παιδιά. Αυτά τα τελευταία τους έχουν «εκπολιτίσει» έως εκεί που δεν παίρνει. Δεν είναι πολυθεσίτες-τριες αλλά αρθρογραφούν συστηματικότερα στα έντυπα μαζικής κυκλοφορίας, είναι απόλυτα δουλικοί-κες στους προϊσταμένους κάθε είδους, και γενικά δίχως προϊστάμενο ή «πνευματικό» χάνουν και λίγο τον μπούσουλα, είναι περισσότερο «διαβασμένοι-ες» και «αμφισβητίες» στα σαλόνια, εσωστρεφείς , κρατάνε το μέτρο όσον αφορά στις συνάφειες. Ανήκουν στο πεδίο του «Πρώην» και είναι εθισμένοι-ες στον εθισμό. Έχουν κόψει το ποτό ή τα ναρκωτικά , σχεδιάζουν με κάθε νέο έτος να κόψουν και το τσιγάρο, «κοιτάζουν μπροστά» και είναι ενήμεροι-ες για τα κάθε είδους κινήματα και κινηματάκια της τέχνης και των γραμμάτων. Λάτρεις της δημοκρατίας της ενωμένης ή όχι Ευρώπης, του πολιτισμού, των βιβλίων της μουσικής κτλ. . Ανθρωπιστές-τριες νέου τύπου έτοιμοι όπως και οι παλαιού να ρίξουν στην πυρά τους νεο-βαρβάρους-ες που τους κατακλύζουν. Συνεχώς γκρινιάζουν, κυρίως για τα σκουπίδια που πετάνε οι απολίτιστοι-ες στο δρόμο, και για τους/τις αγενείς ταξιτζήδες-ουδες ή τα/τις θρασύτατα-ες γκαρσόνια-νες.
Γνωρίζουν τις γεύσεις, συχνάζουν ο/η μία/ένας στο σαλονάκι του/της άλλου-ης και «με βαριά καρδιά» σε συνέδρια συνεστιάσεις ή συμπόσια. Είναι δύσκολο να τους/τις ξεχωρίσετε γιατί κινούνται διακριτικά μέσα σε όλα.
Ίσως αν ξεκινήσουν την κουβέντα με ένα «Χμ».
Τα επιχειρήματα είναι όλα όσα χρειάζεται για να μείνουν στο σπίτι, να μην ξεμυτίσουν. Και είναι αμέτρητα πολύ έξυπνα και αχτύπητα. Αρκεί να μείνουν στο σπίτι και να μην ξεμυτίσουν και θα κάνουν το παν για να αποδείξουν του λόγου τους το αληθές. Αιώνιοι θαυμαστές-τριες , λάτρεις του «καθαρού» λόγου, και «πρωτότυποι», θα σας μιλήσουν για τον πολιτισμένο διάλογο, για φασίζοντα συνθήματα, για έλλειψη στόχων και προτάσεων και θα προτείνουν με την σειρά τους φέροντας παραδείγματα από τας ευρώπας διαδηλώσεις με κεράκια, με λουλούδια με φαναράκια του επιτάφιου, με μαύρα και άσπρα ρούχα κτλ.
Γενικά αυτά που προτείνουν είναι πάντα σωστά αλλά σε λάθος χρόνο και ο λόγος είναι ότι τα προτείνουν όχι γιατί τα πιστεύουν, μιας και δεν πιστεύουν σε τίποτα που δεν ικανοποιεί το ναρκισσισμό και την εγωπάθεια που τους ταλανίζει κάθε λεπτό, αλλά για να μην τυχόν και ξεμυτίσουν από το σπίτι.
Η ενημέρωσή τους περιορίζεται στην τηλεοπτική και αυτήν του διαδικτύου και μάλιστα όχι μόνον αυτό.
Επιπλέον είναι ρητά ενάντια στην εμπειρία, ανατριχιάζουν με αναφορές σε έννοιες όπως «βίωμα», «συνειδητοποίηση» - οι οποίες φυσικά έχουν γίνει «καραμέλα» από τους κοσμικούς φαφλατάδες της πρώτης περίπτωσης-και γενικότερα εξαντλούν τα ζητήματα επαναλαμβάνοντας τα γνωστά επιχειρήματα/τεχνάσματα της «εσωτερικής ελευθερίας», της «προοπτικής» της πνευματικοποίησης της πραγματικότητας κτλ.
Θα τους ακούσετε να μιλάνε για «εξευτελισμό» της Δημοκρατίας, του εκπαιδευτικού συστήματος των «κοινωνικών υπηρεσιών», της Εκκλησίας!!
Αναφερόμενοι σε είδωλα και «ιδανικά» για τα οποία υπάρχουν μόνον εικασίες «παλαιάς δόξας» δομούν την απολογία του καπιταλισμού. Εύκολα και εκ του ασφαλούς λαϊκισμού τους.
Και οι δύο παλιοί και νέοι συμφωνούν στο εξής.
Το να ρημάξεις το υποκατάστημα της citibank, δεν αποτελεί πολιτική πράξη!
Το να καταλάβεις τους δρόμους της πόλης για ώρες πορευόμενος διαδηλώνοντας δεν αποτελεί πολιτική πράξη!
Παλιοί και νέοι κατακεραυνώνουν οποιαδήποτε προσπάθεια ανατροπής. Αν αυτή γίνεται με φωτιά αυτοί προτείνουν λουλούδια, αν γίνεται με λουλούδια φωτιά, αρκεί να μην ξεμυτίσουν.
Παλιοί και νέοι βυθίζονται στον βάλτο του λόγιου καθωσπρεπισμού, τον οποίο επινοούν εκ νέου κάθε τόσο μεταμφιέζοντας τον ανάλογα με τις περιστάσεις, παραμένουν σταθερά αναποτελεσματικοί, σταθερά σαμποτάρουν την εξαίρεση, την οποιαδήποτε αναλαμπή που θα τους πετύχει ακάλυπτους και θα τους τυφλώσει, μιλάνε για την «διαφορετικότητα» επιδιώκοντας να καλύψουν τον ακραίο ατομικιστικό κομφορμισμό τους, ενώ συκοφαντούν άμεσα αυτούς που προσπαθούν να σκεφτούν ελεύθερα πότε προτάσσοντας την «γραφικότητα» πότε την «κοινοτοπία» ενώ γραφικοί και κοινότοποι όσο δεν πάει είναι αυτοί πέραν κάθε ανταγωνισμού.
Παλιοί και νέοι οικειοποιούνται και ερμηνεύουν τους επαναστάτες στοχαστές που κατά καιρούς τους ξεσκέπασαν, προσπαθώντας πότε να αμβλύνουν τις αιχμές και πότε να γκρεμίσουν τις γέφυρες του λόγου τους με την πρακτική της ζωής.
Πότε θα μιλούν για (και εκ μέρους του) τον Πλάτωνα, πότε για τα Ευαγγέλια, πότε για τον Μαρξ πότε για τον Νίτσε και πότε για τον Φρόιντ. Ότι κάτσει.
Τις ποιότητες αυτών των τύπων, με μεγάλη οξυδέρκεια αναλύει ο αυστριακός σκηνοθέτης Χάνεκε σε ένα εξαιρετικό έργο του με τίτλο «Ο Κρυμμένος»
Ανήθικοι, δειλοί χλεχλέδες, ικανοί παρόλα αυτά για όλα, φαφλατάδες που στο τέλος της ημέρας «χτυπάνε» τις ενοχές τους με ένα lexotanil.
Επίσης για τις ίδιες περιπτώσεις, που φυσικά είναι διαχρονικές, μπορείτε να πληροφορηθείτε από το βιβλίο του R.Jacobi, με τίτλο «Social Amnesia, a crirtique of conformist psychology-from Adler to Laing» που μάλιστα έχει μεταφραστεί και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ύψιλον σε μετάφραση Γιώργου Σιούνα από το 1983.
ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ (ΟΔΟΔΕΙΚΤΗΣ ΠΡΟΣ ΕΝΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΜΕΛΛΟΝ)
Του Larry Cool
ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ Ο ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ – Ο ΠΑΛΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΘΑΜΜΕΝΟΣ ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΗ ΣΚΟΝΗ ΤΗΣ ΠΛΗΞΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ
ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ ΑΠΕΚΔΥΟΜΕΘΑ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΜΑΣ ΔΕΡΜΑ – ΟΛΟΓΥΜΝΟΙ ΚΙ ΩΡΑΙΟΙ ΩΣ ΟΝΕΙΡΑ ΕΑΡΙΝΑ, ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΠΡΟΣ AΥTO ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΑΝΕΡΩΘΕΙ ΑΚΟΜΑ
ΚΥΟΦΟΡΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ – ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ
ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΜΕ ΣΤΟ ΑΠΕΙΡΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΙΡΙΔΙΖΟΥΣΕΣ ΠΟΜΦΟΛΥΓΕΣ ΤΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ ΜΑΣ – ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΤΟΠΟ ΝΑ ΑΠΟΙΚΗΣΟΥΜΕ
ΠΑΡΑΞΕΝΟΙ ΧΥΜΟΙ ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗ ΓΗ – ΔΙΑΠΕΡΝΟΥΝ ΤΑ ΠΕΛΜΑΤΑ, ΑΝΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤ’ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΣΩΜΑΤΑ, ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ – ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΤΗ ΝΕΑ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΠΕΡΙ ΚΟΣΜΟΥ
Η ΠΙΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΝΟΗΜΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
ΠΥΡΠΟΛΟΥΜΕ ΤΙΣ ΓΕΦΥΡΕΣ “ΠΑΡΕΛΘΟΝ” ΚΑΙ “ΜΕΛΛΟΝ” – ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΖΕΙ ΤΟ ΧΑΟΣ ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΑΣ – ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΜΕΤΕΩΡΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ ΤΟΥ “ΤΩΡΑ”
ΛΕΞΕΙΣ-ΜΟΛΟΤΩΦ ΣΚΑΝΕ ΣΤΑ ΜΥΑΛΑ ΚΑΙ ΠΥΡΠΟΛΟΥΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ – ΠΡΟΣΟΧΗ! ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΥΛΕΚΤΑ ΑΠ’ ΤΗ ΒΕΝΖΙΝΗ
ΘΡΥΜΜΑΤΙΖΟΥΜΕ ΤΗ ΒΙΤΡΙΝΑ ΤΟΥ ΕΓΩΙΣΜΟΥ – ΚΑΙΜΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΜΕ Ο,ΤΙ ΦΥΛΑΚΙΖΕΙ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ
ΟΙ ΚΡΑΥΓΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΤΟΜΑΤΑ ΜΑΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΓΑΝΤΙΑ ΚΛΑΔΙΑ –ΔΕΣΤΕ! ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝΟΥΝ ΣΧΟΙΝΙΑ – ΚΑΝΟΥΝ ΚΟΥΝΙΑ – ΓΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΚΡΕΜΟΥΝ ΕΝΑΝ ΧΟΝΤΡΟ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ
ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΝΑ ΔΙΚΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΘΩΟΤΗΤΑ; – Η ΑΘΩΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΣΕ ΑΧΡΗΣΤΙΑ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΦΕΡΕΤΡΑ – Η ΤΑΞΗ, ΤΑ ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΤΟΥΣ
ΔΕΣΤΕ! – ΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΜΑΣ ΕΓΙΝΑΝ ΦΛΟΓΕΣ! ΨΗΛΑΦΟΥΝ ΤΑ ΣΚΟΤΑΔΙΑ
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΡΑΦΟ – ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΡΑΤΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΣΤΥΛΟ
Η “ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ” ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ – ΞΑΦΝΙΚΑ ΣΧΙΖΕΙ ΤΟ ΦΟΡΕΜΑ ΤΟΥ – ΤΑ ΣΤΗΘΗ ΤΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΠΕΤΟΥΝΕ – ΣΤΗ ΘΕΑ ΤΟΥ ΑΙΔΟΙΟΥ ΤΟΥ ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΑΝΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ
ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΣΤΕΝΟΜΥΑΛΟΥΣ: ΠΕΤΑΧΤΕ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΑΣ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ – ΑΦΗΣΤΕ ΚΕΝΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΑΣ, ΝΑ ’ΡΘΟΥΝ ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΝΑ ΦΩΛΙΑΣΟΥΝ – ΝΑ ’ΡΘΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Η ΑΝΟΙΞΗ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ!
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ: ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ – ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ – ΤΩΡΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ – ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΕΝΤΟΣ ΜΑΣ
ΜΕ ΒΟΓΚΗΤΑ, ΣΚΟΤΑΔΙΑ, ΔΑΚΡΥΑ, ΚΡΟΤΟΥΣ, ΚΡΑΥΓΕΣ, ΛΑΜΨΕΙΣ, ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΥΜΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΠΟΥΜΕ ΑΥΡΙΟ ΤΟ ΠΙΟ ΤΡΥΦΕΡΟ, “Σ’ ΑΓΑΠΩ”
ΜΕ ΤΑ ΚΟΥΡΕΛΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΛΙΑΧΤΩΝ ΜΑΣ, Ο ΑΝΕΜΟΣ ΡΑΒΕΙ ΤΟ ΦΟΡΕΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ
ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ – ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ – ΓΙΑΤΙ Ο,ΤΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΦΟΒΑΣΤΕ, ΑΥΤΟ ΑΝΑΠΟΤΡΕΠΤΑ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ
ΦΟΒΑΣΤΕ ΓΙΑΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑΤΕ – ΕΙΣΤΕ ΕΝΑ ΑΝΟΥΣΙΟ ΟΝΕΙΡΟ – ΜΟΛΙΣ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΘΑ ΔΙΑΛΥΘΕΙΤΕ ΣΑΝ ΠΡΩΙΝΗ ΟΜΙΧΛΗ – Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΑΚΟΜΑ
ΘΑ ’ΡΘΕΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΚΟΙΤΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΧΑΡΤΟΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΤΙ ΜΑΣ ΧΡΗΣΙΜΕΥΑΝ
ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΟΥΜΕ ΑΠΑΞ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ: Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ – ΕΜΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΗΝ (ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ) – Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΡΟΥΦΑΕΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΜΑΣ – ΛΕΗΛΑΤΕΙ ΤΗ ΖΩΗ
ΔΟΚΙΜΑΣΤΕ ΤΟ, ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΙ! ΕΜΦΑΝΙΣΤΕ ΚΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΝΟΙΓΟΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΒΛΕΦΑΡΑ
ΖΩ ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ, ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΣΤΙΓΜΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΩ ΚΟΣΜΟΥΣ – Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ Ή ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΗΤΙΚΗ, Ή ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ
ΔΕΣΤΕ! ΜΕΣΑ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΚΑΠΝΟΥΣ ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΓΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΥΡΠΟΛΗΜΕΝΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ, ΔΙΑΒΑΙΝΕΙ ΑΤΑΡΑΧΗ Η ΣΕΛΗΝΗ – ΑΦΟΥΓΚΡΑΣΤΕΙΤΕ! ΜΕΣΑ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΚΡΟΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ, ΚΑΠΟΙΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΕΝΑ ΑΠΟΚΟΣΜΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
ΧΡΟΝΙΑ ΚΟΥΚΟΥΛΩΜΕΝΟΣ ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΙΣ ΒΡΩΜΙΚΕΣ ΚΟΥΒΕΡΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΙΑΣ, ΔΕΝ ΕΥΡΙΣΚΑ ΛΟΓΟ ΝΑ ΣΗΚΩΘΩ ΑΠ’ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ – ΞΑΦΝΙΚΑ ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΝΑ ΦΤΙΑΞΩ ΕΝΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΠΕΤΑΧΤΗΚΑ ΟΡΘΙΟΣ
ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΕΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ, ΕΧΕΙ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ – ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΖΕΙ
ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ Ο ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ – Ο ΠΑΛΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΘΑΜΜΕΝΟΣ ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΗ ΣΚΟΝΗ ΤΗΣ ΠΛΗΞΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ
ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ ΑΠΕΚΔΥΟΜΕΘΑ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΜΑΣ ΔΕΡΜΑ – ΟΛΟΓΥΜΝΟΙ ΚΙ ΩΡΑΙΟΙ ΩΣ ΟΝΕΙΡΑ ΕΑΡΙΝΑ, ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΠΡΟΣ AΥTO ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΑΝΕΡΩΘΕΙ ΑΚΟΜΑ
ΚΥΟΦΟΡΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ – ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ
ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΜΕ ΣΤΟ ΑΠΕΙΡΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΙΡΙΔΙΖΟΥΣΕΣ ΠΟΜΦΟΛΥΓΕΣ ΤΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ ΜΑΣ – ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΤΟΠΟ ΝΑ ΑΠΟΙΚΗΣΟΥΜΕ
ΠΑΡΑΞΕΝΟΙ ΧΥΜΟΙ ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗ ΓΗ – ΔΙΑΠΕΡΝΟΥΝ ΤΑ ΠΕΛΜΑΤΑ, ΑΝΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤ’ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΣΩΜΑΤΑ, ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ – ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΤΗ ΝΕΑ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΠΕΡΙ ΚΟΣΜΟΥ
Η ΠΙΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΝΟΗΜΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
ΠΥΡΠΟΛΟΥΜΕ ΤΙΣ ΓΕΦΥΡΕΣ “ΠΑΡΕΛΘΟΝ” ΚΑΙ “ΜΕΛΛΟΝ” – ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΖΕΙ ΤΟ ΧΑΟΣ ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΑΣ – ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΜΕΤΕΩΡΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ ΤΟΥ “ΤΩΡΑ”
ΛΕΞΕΙΣ-ΜΟΛΟΤΩΦ ΣΚΑΝΕ ΣΤΑ ΜΥΑΛΑ ΚΑΙ ΠΥΡΠΟΛΟΥΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ – ΠΡΟΣΟΧΗ! ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΥΛΕΚΤΑ ΑΠ’ ΤΗ ΒΕΝΖΙΝΗ
ΘΡΥΜΜΑΤΙΖΟΥΜΕ ΤΗ ΒΙΤΡΙΝΑ ΤΟΥ ΕΓΩΙΣΜΟΥ – ΚΑΙΜΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΜΕ Ο,ΤΙ ΦΥΛΑΚΙΖΕΙ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ
ΟΙ ΚΡΑΥΓΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΤΟΜΑΤΑ ΜΑΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΓΑΝΤΙΑ ΚΛΑΔΙΑ –ΔΕΣΤΕ! ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝΟΥΝ ΣΧΟΙΝΙΑ – ΚΑΝΟΥΝ ΚΟΥΝΙΑ – ΓΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΚΡΕΜΟΥΝ ΕΝΑΝ ΧΟΝΤΡΟ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ
ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΝΑ ΔΙΚΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΘΩΟΤΗΤΑ; – Η ΑΘΩΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΣΕ ΑΧΡΗΣΤΙΑ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΦΕΡΕΤΡΑ – Η ΤΑΞΗ, ΤΑ ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΤΟΥΣ
ΔΕΣΤΕ! – ΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΜΑΣ ΕΓΙΝΑΝ ΦΛΟΓΕΣ! ΨΗΛΑΦΟΥΝ ΤΑ ΣΚΟΤΑΔΙΑ
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΡΑΦΟ – ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΡΑΤΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΣΤΥΛΟ
Η “ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ” ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ – ΞΑΦΝΙΚΑ ΣΧΙΖΕΙ ΤΟ ΦΟΡΕΜΑ ΤΟΥ – ΤΑ ΣΤΗΘΗ ΤΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΠΕΤΟΥΝΕ – ΣΤΗ ΘΕΑ ΤΟΥ ΑΙΔΟΙΟΥ ΤΟΥ ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΑΝΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ
ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΣΤΕΝΟΜΥΑΛΟΥΣ: ΠΕΤΑΧΤΕ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΑΣ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ – ΑΦΗΣΤΕ ΚΕΝΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΑΣ, ΝΑ ’ΡΘΟΥΝ ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΝΑ ΦΩΛΙΑΣΟΥΝ – ΝΑ ’ΡΘΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Η ΑΝΟΙΞΗ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ!
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ: ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ – ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ – ΤΩΡΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ – ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΕΝΤΟΣ ΜΑΣ
ΜΕ ΒΟΓΚΗΤΑ, ΣΚΟΤΑΔΙΑ, ΔΑΚΡΥΑ, ΚΡΟΤΟΥΣ, ΚΡΑΥΓΕΣ, ΛΑΜΨΕΙΣ, ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΥΜΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΠΟΥΜΕ ΑΥΡΙΟ ΤΟ ΠΙΟ ΤΡΥΦΕΡΟ, “Σ’ ΑΓΑΠΩ”
ΜΕ ΤΑ ΚΟΥΡΕΛΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΛΙΑΧΤΩΝ ΜΑΣ, Ο ΑΝΕΜΟΣ ΡΑΒΕΙ ΤΟ ΦΟΡΕΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ
ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ – ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ – ΓΙΑΤΙ Ο,ΤΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΦΟΒΑΣΤΕ, ΑΥΤΟ ΑΝΑΠΟΤΡΕΠΤΑ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ
ΦΟΒΑΣΤΕ ΓΙΑΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑΤΕ – ΕΙΣΤΕ ΕΝΑ ΑΝΟΥΣΙΟ ΟΝΕΙΡΟ – ΜΟΛΙΣ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΘΑ ΔΙΑΛΥΘΕΙΤΕ ΣΑΝ ΠΡΩΙΝΗ ΟΜΙΧΛΗ – Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΑΚΟΜΑ
ΘΑ ’ΡΘΕΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΚΟΙΤΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΧΑΡΤΟΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΤΙ ΜΑΣ ΧΡΗΣΙΜΕΥΑΝ
ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΟΥΜΕ ΑΠΑΞ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ: Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ – ΕΜΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΗΝ (ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ) – Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΡΟΥΦΑΕΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΜΑΣ – ΛΕΗΛΑΤΕΙ ΤΗ ΖΩΗ
ΔΟΚΙΜΑΣΤΕ ΤΟ, ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΙ! ΕΜΦΑΝΙΣΤΕ ΚΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΝΟΙΓΟΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΒΛΕΦΑΡΑ
ΖΩ ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ, ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΣΤΙΓΜΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΩ ΚΟΣΜΟΥΣ – Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ Ή ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΗΤΙΚΗ, Ή ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ
ΔΕΣΤΕ! ΜΕΣΑ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΚΑΠΝΟΥΣ ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΓΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΥΡΠΟΛΗΜΕΝΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ, ΔΙΑΒΑΙΝΕΙ ΑΤΑΡΑΧΗ Η ΣΕΛΗΝΗ – ΑΦΟΥΓΚΡΑΣΤΕΙΤΕ! ΜΕΣΑ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΚΡΟΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ, ΚΑΠΟΙΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΕΝΑ ΑΠΟΚΟΣΜΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
ΧΡΟΝΙΑ ΚΟΥΚΟΥΛΩΜΕΝΟΣ ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΙΣ ΒΡΩΜΙΚΕΣ ΚΟΥΒΕΡΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΙΑΣ, ΔΕΝ ΕΥΡΙΣΚΑ ΛΟΓΟ ΝΑ ΣΗΚΩΘΩ ΑΠ’ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ – ΞΑΦΝΙΚΑ ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΝΑ ΦΤΙΑΞΩ ΕΝΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΠΕΤΑΧΤΗΚΑ ΟΡΘΙΟΣ
ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΕΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ, ΕΧΕΙ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ – ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΖΕΙ
ΒΛΕΠΩ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟ ΧΤΕΣ
Ξεφυλλίζω το ημερολόγιό μου.
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2008: Ο κρατικός κατασταλτικός μηχανισμός δολοφονεί για μια ακόμη φορά. Νεκρός ο Αλέξης Γρηγορόπουλος, ένα παιδί. Η νεολαία εξεγείρεται και η εξέγερση παίρνει εθνικές κι ακόμη διεθνείς διαστάσεις. Ο πρωθυπουργός των Ελλήνων τι ακούει; Ακούει μόνο βιτρίνες που έσπασαν και δίνει οικονομική βοήθεια σε 500 επιχειρηματίες. Την αγωνία των χιλιάδων νέων δε την ακούει. Το μήνυμα που στέλνουν και που το ακούει ο Σαρκοζί πέρα μακριά στη Γαλλία, αυτός είναι δίπλα εδώ κι ούτε καν το αφουγκράζεται. Κανένα μέτρο που να καταργεί τη δολοφονική δυνατότητα των αστυνομικών οργάνων. Καμία πρόταση για τη βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος. Ούτε λέξη για την αναχαίτιση της ανεργίας. Ούτε λέξη για τους νέους που εργάζονται σε συνθήκες και με αμοιβές δούλων. Μόνον ύβρεις και λόγος καταγγελτικός γι’ αυτούς. Και δακρυγόνα, ξύλο, συλλήψεις, καταδίκες σωρηδόν.
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2007: Η Ελλάδα υφίσταται απ’ τις πυρκαγιές μια μεγάλη οικολογική, οικονομική και κοινωνική καταστροφή. Ποια ήταν η αντίδραση των ιθυνόντων; Αδυναμία αντιμετώπισης του «στρατηγού ανέμου». Δεκάδες νεκροί. Πολιτική εκχώρησης της δημόσιας γης στα ιδιωτικά συμφέροντα, ανάπτυξη βαριάς τουριστικής βιομηχανίας. Καμιά πολιτική για τους πολίτες και το περιβάλλον. Και όποτε οι πολίτες αντέδρασαν στο μεγάλο πλιάτσικο εις βάρος της φύσης και της ζωής τους, αντιμετωπίστηκαν σαν εχθροί.
Έχει κι άλλες σελίδες το ημερολόγιο. Και βλέπω πως αυτό που ζούμε όλο τον καιρό στις προσπάθειες για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος, αυτό βλέπουμε και σήμερα απ’ την πλευρά των ιθυνόντων. Αλλά τώρα η λαϊκή αντίδραση είναι καθολική, εκτεταμένη και έντονη.
ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗ 17/12/2008
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
