ΣΗΜΕΡΑ ΧΑΖΕΥΟΥΜΕ ΓΔΑΡΜΕΝΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ, ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΧΑΖΕΥΟΥΜΕ ΓΔΑΡΜΕΝΟΥΣ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ

Μέσα σ’ αυτόν εδώ το χώρο της Τεχνόπολης, δίπλα μας, λίγα μέτρα από εμάς, βρίσκονται τα πτώματα κάποιων ανθρώπων, που είχαν την ατυχία να μην είναι φίλοι ή γνωστοί κανενός μας, ώστε να φροντίσει κάποιος να τους κηδέψει με την ουσιαστική σημασία του όρου: ν’ αναθυμηθεί δηλαδή και να τιμήσει κοινά περιστατικά από τη ζωή τους, τ’ όνομά τους, το γέλιο τους, το κλάμα τους, τις γκριμάτσες τους, τις έγνοιες τους, το μοναδικό χνάρι που άφησαν, όπως ο κάθε άνθρωπος, πάνω στη γη ενόσω ζούσαν.
Μη φανταστείτε όμως πως αυτά τα νεκρά ανώνυμα σώματα είναι στοιβαγμένα και παραπεταμένα. Ίσα-ίσα. Κάποιοι ευφάνταστοι άνθρωποι φρόντισαν να τα… «περιποιηθούν». Τους αφαίρεσαν το δέρμα, τα πετσόκοψαν εδώ κι εκεί με ειδικά εργαλεία ώστε να φαίνονται καθαρά τα σωθικά τους, τα «πλαστικοποίησαν» και τα έστησαν πάνω σε βάθρα, σαν αγάλματα, το ένα να βαστάει μια ρακέτα του τένις, το άλλο να κλωτσάει μια μπάλα … Γιατί το έκαναν αυτό; Για να τα περιφέρουν και να τα εκθέτουν, με το αζημίωτο, ανά τον κόσμο!
Ολόκληρο το κείμενο